همه ما روزی به دوران بازنشستگی می‌رسیم. دوره‌ای که کار کردن برای ما سخت خواهد شد و نیاز به درآمد ثابت ماهانه ضروری خواهد بود. در این مقاله می‌خواهیم در رابطه با استراتژی کلی حرف بزنیم که به شما کمک می‌کند تا سبد دارایی مناسبی برای دوران بازنشستگی خود طراحی کنید.
اولین قانون در برنامه‌ریزی برای دوران بازنشستگی!
اولین قانون در برنامه‌ریزی برای بازنشستگی این است که نباید پول کم بیاورید! خیلی ساده به نظر می‌رسد. اما وقتی‌که دو مسئله کاملاً متناقض را در نظر بگیریم، شرایط کمی پیچیده می‌شود. در دوران بازنشستگی باید هم از ارزش دارایی‌ها محافظت کرد و هم یک جریان نقدینگی مطمئن ایجاد شود.
دو جریان متضاد در ترکیب دارایی‌ها!
در برنامه‌ریزی برای دوران بازنشستگی باید هم به رشد دارایی و درآمدها فکر کرد و هم از آن‌ها در برابر تورم محافظت کرد. کمتر کسی را می‌توانید پیدا کنید که حاضر است با پول‌هایی که برای بازنشستگی کنار گذاشته، سرمایه‌گذاری‌های ریسکی انجام دهد. در مقابل دارایی‌هایی هم که ریسک بالایی ندارند، خیلی راحت می‌توانند ارزش سبد دارایی فرد را پایین بیاورند.
مطالب بالا نشان می‌دهد که در برنامه‌ریزی برای دوران بازنشستگی باید سبدی تشکیل داد که ریسک قابل تحملی داشته باشد. سبد بدون ریسک، توجیه اقتصادی نخواهد داشت. سبد ریسکی مثل سهام هم به دلیل نوسانات شدید بازار می‌تواند در دوره‌های نزولی بازار زیان‌های سنگینی را به دارنده سبد تحمیل کند. بهترین استراتژی بازنشستگی ترکیبی از دارایی‌های ریسکی و بدون ریسک خواهد بود.
سبد دارایی متوازن
هدف شما از طراحی استراتژی برای دوران بازنشستگی باید طراحی سبد دارایی باشد که در دوره‌های رکود و سقوط بازارهای مالی، نقدینگی لازم برای خرید دارایی‌های جدید و برداشت پول نقد را فراهم کند. پس باید سبد دارایی را به دو بخش تقسیم کنیم:
- هر چقدر تنوع در کلاس دارایی‌های بیشتر باشد، نوسانات و ریسک‌های موجود در بازارهای مالی هم کاهش خواهد یافت و به پایین‌ترین سطح خواهد رسید. همچنین می‌توان از این تنوع برای پوشش ریسک تورم و رشد ضعیف اقتصادی هم استفاده کرد. در این صورت پول نقد لازم برای برداشت‌های ماهانه یا سالانه از سبد دارایی هم تأمین خواهد شد.
- در سبد دارایی باید از اوراق قرضه یا صندوق‌های درآمد ثابت استفاده کرد. این کلاس از دارایی کمک می‌کند تا ارزش سرمایه اولیه حفظ شود. همچنین اوراق قرضه رابطه معکوسی با دارایی‌های ریسکی دارد و می‌تواند در دوره‌های ریسک گریزی بازارهای مالی، علاوه بر حفظ ارزش دارایی شخص، نقدینگی لازم برای برداشت از حساب را هم تأمین کند.
درآمد ثابت در برابر بازدهی کل!
اگر سنتی به برنامه بازنشستگی نگاه کنید، تمرکز شما بیشتر به سبد دارایی پر از سهام شرکت‌هایی خواهد بود که سود خوبی تقسیم می‌کنند و در کنار آن‌هم اوراق قرضه‌ای را خریداری خواهید کرد تا از سود کوپن‌های آن منتفع شوید. در این سرمایه‌گذاری هدف بیشتر کسب درآمد ثابت است. در این رویکرد، به سرمایه اولیه دست برده نمی‌شود و تنها از سود آن استفاده می‌شود.
این دیدگاه سنتی مدتی است که اعتبار خود را از دست داده است. افرادی که معمولاً از این روش استفاده می‌کنند، در نهایت سبد دارایی دارند که بازدهی کمتری نسبت به سایرین دارد و در عین حال ریسک بالایی را هم به آن‌ها تحمل می‌کند.
امروزه شرایط فرق کرده است. در دوره جدید، تمرکز اصلی به انتخاب کلاس‌های دارایی متفاوت با تمرکز به بازدهی کل است، نه سودهای تقسیمی و درآمد ثابت.
رویکرد سرمایه‌گذاری با تمرکز بر بازدهی کل!
در روش سرمایه‌گذاری با تمرکز به بازدهی کل، تعریف درآمد ثابت و کسب سودهای مستمر منسوخ شده است. در این روش تمرکز اصلی به کسب بالاترین بازدهی از میان کلاس‌های دارایی متفاوت است. سود تقسیمی شرکت‌ها، سطح نرخ‌های بهره و عواملی این چنینی برای استراتژیست اهمیتی ندارند.
روش سرمایه‌گذاری با هدف کسب بالاترین بازدهی کل یک رویکرد محبوب در میان فعالین بازارهای مالی است. در این روش باید مشخص کنید که در سال چقدر پول از سبد دارایی بیرون خواهید کشید تا هزینه‌های زندگی خود را تأمین کنید؟ نرخ متوسط و معمول آن سالانه ۴ درصد است. اما این درصد بستگی به شرایط شخص بازنشسته دارد.
بایستی ۴۰ درصد از سبد دارایی را به کلاس دارایی‌ها کوتاه‌مدت اختصاص دهید و ۶۰ درصد دیگر را هم در سبد دارایی‌های جهانی قرار دهید.
سعی کنید در دوره‌های مختلف بازار، با نقد کردن برخی از دارایی‌ها، نقدینگی لازم برای فرد بازنشسته را تأمین کنید.
