اگر می‌خواهید در بازار رمزارز ها دوام بیاورید، باید دارایی‌های کریپتویی خود را در کلاس‌های مختلف توزیع کنید. وقتی در بازار رمزارز ها معامله یا سرمایه‌گذاری می‌کنید، یعنی برای آینده‌ای آماده می‌شوید که در بهترین حالت به پیش‌بینی شما نزدیک خواهد بود. چنین کاری همراه با ریسک و خطرات جدی است. با این حال، سبد دارایی یا پرتفوی می‌تواند به شما کمک کند که بخشی از این خطرات را محدود کنید. سبد دارایی یا پرتفوی کمک می‌کند که دراوداون یا حداکثر افت سرمایه‌گذاری هم کاهش یابد.
چرا باید به پرتفوی کریپتویی تنوع داد؟
مهم‌ترین و بدیهی‌ترین دلیل تنوع‌بخشی پرتفوی محافظت از خودتان است. اگر تمام دارایی خود را به یک رمزارز اختصاص دهید، احتمال اینکه آسیب مالی جدی متحمل شوید بسیار بالاست. اما اگر چند رمزارز مختلف را خریداری کنید، شاید تعدادی از این رمزارز ها رشد و برخی هم افت کنند. به همین دلیل سرمایه‌گذاری در بازار رمزارز ها با ریسک کمتری همراه خواهد بود.
چه نوع رمزارز هایی را باید در پرتفوی نگه داشت؟
بازار رمزارز ها پر است از پروژه‌های متفاوتی که هر یک هدف خاص خود را دارند. هر پروژه هم برای خود دارایی‌های کریپتویی مثل توکن و سکه دارد. به همین دلیل تنوع بخشی به پرتفوی کریپتو کار سختی نیست. اما هر رمزارزی را نمی‌توان به پرتفوی اضافه کرد. در کل سه گروه رمزارز وجود دارد که بهترین گزینه برای سرمایه‌گذاری و تنوع بخشی به سبد پرتفوی هستند:
ارزهای پایدار (Stablecoins)
رمزارز های پایدار یا استیبل کوین‌ها حتماً باید در پرتفوی جایگاه ویژه‌ای داشته باشند. رمزارز های پایدار همان رمزارز هایی هستند که پشتوانه پولی (پول فیات مثل دلار یا یورو) دارند. پول‌های فیات یا بدون پشتوانه مثل دلار آمریکا به اندازه رمزارز ها پر نوسان نیستند و می‌توانند به خوبی از دارایی نقد شما محافظت کنند. شما می‌توانید به کمک استیبل کوین‌ها (رمزارز های پایدار) خیلی سریع بخشی از پرتفوی خود را به سایر دارایی‌ها تبدیل کنید و یا این بخش از سرمایه را برای روز مبادا نگه دارید. وقتی بازار با فشار سنگین فروش مواجه شود و قیمت‌ها در حال سقوط باشند، استیبل کوین‌ها از دارایی نقد شما محافظت خواهند کرد.
رمزارز های پرداختی
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های رمزارز ها، انقلاب و تحولی است که در صنعت پرداخت و تراکنش‌های مالی ایجاد کرده‌اند. به همین دلیل کاملاً منطقی است که بخشی از دارایی خود را به رمزارز هایی اختصاص دهید که به جای پول و شبکه‌های پرداخت پول کار می‌کنند. مثل بیت کوین، کاردانو و ریپل.
توکن های کاربردی
توکن های کاربردی برای سناریوها و پروژه‌های به خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع توکن ها وابسته به پروژه و نقشه راهی هستند که توسط سازندگان آن تعریف شده‌اند. در کل، توکن های کاربردی ریسک بالایی دارند. شاید پروژه‌ای که تعریف شده، به اندازه‌ای که تصور می‌شد جا نیفتد و کارایی خود را خیلی زود از دست بدهد. فرض کنید پروژه‌ای تعریف شده که به کاربران اجازه می‌دهد که قدرت محاسباتی کامپیوتر خود را اجاره دهند. این ایده خوبی است، اما آیا واقعاً این ایده به موفقیت مالی خواهد رسید؟ بهتر است که توکن های کاربردی سهم کمتری در پرتفوی دارایی داشته باشند.
ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی
بانک‌های مرکزی در سرتاسر دنیا در حال مطالعه ساخت ارزهای دیجیتال هستند. این نوع ارزها با رمزارز هایی که در بالا بحث شد، تفاوت دارند. به احتمال زیاد ارز دیجیتال بانک‌های مرکزی برای رهگیری کاربران استفاده خواهد شد. که این مسئله برای خیلی از سرمایه‌گذاران رمزارز ها خوشایند نیست و در نتیجه تقاضا برای این گروه هم ضعیف خواهد بود. به همین دلیل توصیه می‌شود که از خرید و نگه‌داری ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی خودداری کنید.
